[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Robin ging even vooruit toen de koets stopte om te kijken of alles veilig was.
de koets ging de poort in.
Mijn hard ging even te keer de spanningen en zenuwen kwamen snel naar boven.

Thomas was nog vrij rustig maar ik wist dat dat dat stilte in de storm was.
Ik zuchtte even.
Ik spoorde Eros de poort in.
De ouders van Thomas en zijn oudere broer die we eerder zagen stonden daar.
De moeder wou op ons af rennen maar Robin hield ze tegen "Sorry Mevrouw het zijn de regels ." hoorde ik Robin zeggen.

Ivon kwam de koest uit en hielp Olivia.
Hij keek om zich heen en ik zag hem heel even na mij kijken.
Waarom heb ik dit werk ook al weer gekozen? dacht ik heel even.

Olivia Elaine Newton

Mijn handen bleven maar trillen, ik werd steeds zenuwachtiger maar waarom eigenlijk ? Alles zou goed komen .. toch ?
Ik kijk even en zag Thomas, ook hij kijkt even naar mij .. hij glimlacht even naar me.
Snel draai ik mijn hoofd weg, wat zou hij nu wel niet denken ?

Merel :
Ik stapte af en hielp Thomas.
Toen ik zag dat Olivia en Edward na binnen waren had ik geen andere keus.
Ik pakte de sleutel en deed de ketenen van Thomas los.
De grote broer van hem stond erbij en nam Thomas over.
Een stalknecht pakte de paarden.
Ik keek even na beneden en zag Thomas en de broer ook naar binnen verdwijnen "Robin we moeten maar bij Olivia en Edward blijven." Robin knikte "Je doet je werk prima." zei die snel.
Ik was blij met het compliment maar ik had ook mijn twijfels.
Ik deed mijn jurk snel goed en liep met Robin na Olivia En Edward.
Ivon kwam naast me staan en pakte mijn hand.
Ik keek hem aan .
Hij gaf snel me een kus op mijn wang.

Olivia Elaine Newton

We worden de salon in gebracht waar de ouders van Thomas zitten met wat thee.
Ze wouden thee gaan drinken ?! denk ik dan bij mezelf.
Ze laten ons zitten, Thomas en de broer komen ook binnen gelopen.
Ik probeer zo rustig mogelijk over te komen, Thomas kijkt me aan en glimlacht naar me.
Ik voelde me op dit moment totaal niet op mijn gemak.

Merel :
Ik was hier nu kwa mijn werk dus ik en Robin bleven bij de deur staan.
Mijn zwaard bungelde naast me.
Ivon ging naast Olivia zitten.
Robin en ik keken elkaar heel even aan.
Wouden ze nou thee gaan drinken ?
Opeens zag ik ook de vader van Olivia ook binnen komen toen die me zag staan begroette die me met een gebaar.
Zo die was goed gehumeurd .. dacht ik heel even..

Olivia Elaine Newton

Ik kijk op zodra mijn vader binnen komt, wat doet hij hier ? Wat wou hij ? We hadden .. hij had ..
Ik begon nog meer in paniek te raken, ik kon mijn gedachte er niet goed bij houden.
Wat zouden ze toch willen ?
Mijn vader kijkt mij even aan met een vuile blik, ik slik eventjes.

Merel :
Ik keek rond ik mocht niks zeggen dat was niet netjes als lijfwacht,.
Ik keek Robin een beetje hulpeloos aan.
Edward stond op "Wat is hier de bedoeling van?"
Ik keek Edward aan en zuchtte Als hij dat nu niet had gevraagd dan had ik dat wel gedaan.

Ze zeiden niks.
Thomas stond daar ook maar bij.
Waar wachten ze ooit op?
Ik keek nog even na Robin.
Hij keek me ook weer aan alsof hij het ook niet wist.

Olivia Elaine Newton

Ik laat Edward weer even zitten, ik zucht even en raap mijn moed bij elkaar.
Ik kijk de ouders van Thomas aan, de blik van mijn vader en Thomas mijdt ik het liefste.
'' Luister, u wou dat we hier kwamen praten dus ik zou zeggen, start uw gesprek. Als er niets is en er hoeft niets besproken moet worden veronderstel ik dat we weer terug kunnen gaan aangezien we behoorlijk wat werk te doen hebben na wat er gebeurd is '' zeg ik dan.

Merel :
Ik keek heel even gespannen.
Maar opeens begon de vader van Olivia te lachen "Nog altijd zo brutaal." Ow toen die dat zei wou ik hem het liefste een klap kopen maar ik dacht heel even aan mijn training.

Thomas ging uiteindelijk zitten.
Een dienstmeid schonk de thee in.
De ouders van Thomas keken wat gespannen.
Opeens ging Robin na voren staan "Excuseer me maar we moeten die thee eerst proeven dat is de veiligheid."
De vrouw knikte Robin nam een slok.
Maar alles was goed.
Hij knikte en ging weer naast mij staan.

Olivia Elaine Newton

Ik keek naar mijn handen na wat mijn vader zei, waarom zouden de ouders van Thomas ook zo gespannen zijn ? Waarom zou mijn vader er nou toch bij zijn.

Uiteindelijk begint mijn vader met praten '' luister Olivia, ik heb nooit officieel mijn toestemming gegeven om je te laten trouwen met Edward .. en dat zal ik ook nooit doen, je kan dus niet met hem trouwen '' zegt hij dan.
Ik kijk hem aan '' Ik heb met de ouders van Thomas gepraat, en de enigste waar ik je toestemming voor geef om mee te trouwen is Thomas '' zegt hij dan met een vuile glimlach.
Ik kijk hem ongelovig aan, ik sta op, Ivon grijpt mijn arm vast om me tegen te houden.
Ik kijk hem aan '' laat me los '' zeg ik dan, ik probeer mijn arm los te trekken.

Merel :
Ik en Robin blokkeerde de deuren.
Want we wisten beide wat Olivia van plan was en dat was weg remmen.
"Olivia luister na ze ." zei Ivon snel.
Olivia ging weer rustig zitten.
Ze hadden het wel slim aangepakt ze wisten dat ik nu niks mocht zeggen.
Ik baalde enorm.

Maar gelukkig was Ivon er om voor ons allemaal te spreken "Als jullie het nog niet wisten jullie zoon Thomas is in ons rijk een moordenaar hij heeft de koning en een prinses gedood , en dan wilt u ook nog onze koningin afpakken jullie weten dat dat oorlog word."
de vader van Olivia begon te lachen "En jullie weten dat jullie die gaan verliezen."
Ik keek hem aan hoe wist die dat ?

Olivia Elaine Newton

Ik kijk mijn vader aan en sta toch weer op '' luister jij vuile papzak ! Jij had mij verbannen ! Je zei dat je nooit meer iets met me te maken zou hebben, je zou me niet meer met mij bemoeien .. '' zeg ik dan op woedende toon, ik zet nog een paar stappen richting hem en blijf voor me staan.
Ivon staat op '' blijf zitten ! '' zeg ik dan, zo snel als hij kan gaat hij weer zitten.
Ik kijk weer naar mijn vader '' jij hebt niets meer over mij te zeggen ! '' zeg ik dan.
Hij kijkt me aan '' Olivia .. Olivia toch, je wilt de naam van een koningklijk paar toch niet verpesten met een ban ? '' zegt hij dan.
Hij maakte me woedend, verdrietig .. allerlei emotie's gierden door mijn lichaam.
Voor ik het weet bal ik mijn vuist en sla volop tegen zijn gezicht, hij blijft net aan staan.
Hij kijkt me woedend aan en grijpt mijn arm vast, hij doet zijn hand omhoog '' jij kreng ! '' roept hij uit.
Net op het moment dat ik denk dat hij me wilt slaan hoor ik Edward en Ivon '' laat haar los ! '' in koor roepen.
Voor ik het weet hoor ik een klap en zie mijn vader op de grond vallen, achter hem staat Thomas met een pan.
Ik had niet eens door dat hij weg was gelopen, ik kijk hem met grote ogen aan.

Merel :
Ik en Robin ahdden beide onze handen al op onze zwaard.
Maar we keken heel even Thomas aan.
Thomas keek me aan "Ik had wat beloofd en daar hou ik me aan." ik keek hem trots aan.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk nog even naar mijn vader maar kijk dan naar Thomas.
'' Thomas hoe kan ik je bedanken ? '' vraag ik dan nog wat geschrokken.
Intussen wrijf ik even over mijn pols heen die mijn vader behoorlijk fijn had geknepen.
Hij kijkt me aan '' je hoeft me niet te bedanken .. je hebt behoorlijk wat van me te goed '' zegt hij dan.
De ouders van Thomas zaten er maar wat geschrokken bij.
Voor ik het weet barst ik even in tranen uit, alle emotie's die in een keer er uit kwamen.
Ik sla mijn armen om Thomas heen, ik zag geen beeld van Thomas voor me maar het beeld van vroeger dat mijn vader me in de zolder gooide en dat de dienstmeid me er stiekem uit kwam halen.
Thomas legt zijn hand even op mijn rug.

Merel :
Ik liet rustig mijn hand weer van mijn zwaard af.
Ik zuchtte heel even .
Maar opeens liep Edward langs ons heen de kamer uit.
Ik keek hem even na.
Olivia had het niet in de gaten.

Ik gebaarde dat ik achter Edward aan ging.
Robin knikte.
Ik rende achter Edward aan "Edward wacht !"
Edward stond bij de koets.
"Olivia het spijt me maar ik kan dit niet !" zei hij zonder mij aan te kijken.
"Edward ik ben merel ." zei ik wat schamend.
Hij keek me verbaasd aan.
Hij sloeg zijn armen om me heen.
Ik keek wat benauwd Edward had dit nog nooit bij me gedaan.
Maar Edward begon te huilen.
Alles kwam eruit .

Olivia Elaine Newton

Opeens verdwijnt dat beeld uit mijn hoofd als ik Thomas zijn stem hoor, snel laat ik hem los.
Ik zie dat Edward is verdwenen, ik schudde mijn hoofd '' waar is hij ? '' vraag ik dan geschrokken en nog steeds wat snikkend aan Ivon.
'' Hij liep weg, Merel is achter hem aan '' zegt Ivon dan.
Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en begin nog harder te huilen '' het was niet mijn bedoeling, e .. er kwam een beeld van vroeger in mijn hoofd en ik had niet door wat ik deed .. ik heb hem zoveel pijn gedaan '' zeg ik dan snikkend.
Ivon kijkt me even aan, hij neemt me even apart '' wat heb je gedaan ? '' zegt hij dan.
'' Ik heb Thomas gekust, ik heb het al verteld aan Edward ... ik heb er zo'n enorme spijt van maar het is gewoon, ik had medelijden met hem .. hij zou dood gaan en het was eigenlijk niet mijn bedoeling ... ik wil Edward geen pijn doen, ik wil hem niet kwijt .. '' zeg ik dan nog wat snikkend.

Merel :
Edward kwam snel tot rust.
Hij keek me even aan "Wist je dat je eigenlijk een hele goeie leider bent." glimlachte die.
Ik begon een beetje te blozen "Ik zorg voor iedereen behalve voor mijn zelf." zei ik zacht.
Hij keek me aan en gaf me een kus op mijn wang "Je bent de beste bedankt voor het luisteren."
Ik klopte op zijn schouder "ga nou maar na Olivia toe die houd zielsveel van je."

Olivia Elaine Newton

Ivon wist even niet wat te zeggen, ik ga tegen de muur aanstaan en laat mezelf er tegenaan zakken.
Ik leg mijn hoofd in mijn handen, en schud mijn hoofd '' ik verdien Edward niet, hij is te lief voor me '' zeg ik dan snikkend.
'' Olivia ! '' zegt Ivon dan.

Merel :
Ik keek Edward nog even aan.
"Kom op ga naar haar toe."
Edward knikte uiteindelijk en we liepen samen het paleis weer in.
Ik hoorde mijn zwaard tikken tegen mijn been aan.
Die zwaarden en jurken gaan niet goed samen giechelde ik heel even..

Olivia Elaine Newton

Opeens trekt iemand me overeind en er worden armen om me heen geslagen '' rustig maar '' hoor ik de stem van Edward dan.
Ik begin nog harder te huilen, wat was ik blij dat hij er nog was '' het spijt me zo erg maar .. '' zeg ik dan.
Edward wrijft met zijn hand over mijn rug '' het is al goed Olivia '' zegt hij dan.
Uiteindelijk kom ik een beetje tot rust '' maar wat gaan we nu doen ? Mijn vader komt een keertje bij .. '' zeg ik dan.

Merel :
Ik keek na mijn zwaard nee Merel dat is geen goed plan.
Ik liep maar weer weg .
Ivon keek me heel even aan maar ik liep door.
Ik ging weer bij Robin staan "Hoe is het hier gegaan ?"
Hij keek me aan "Rustig die Thomas kan goed meppen." glimlachte die.
Thomas was gaan zitten bij zijn ouders en broer "kan ik wat voor jullie doen ?" vroeg ik maar.

Olivia Elaine Newton

Edward denkt even na maar hij houd intussen stevig zijn arm om me heen geslagen.
'' Het is goedgekeurd dat ik met je ging trouwen, hun zijn van alles op de hoogte .. ook als er iemand gebannen is. Daarbij, je kan niemand beoordelen op een ban .. we gaan ons gewoon meer onder de mensen mengen, je doet gewoon zoals hoe je bent .. de mensen zullen dan ook wel beter weten '' zegt Edward dan.
Ik kijk hem even aan '' Edward, wat dacht je er van dat we een soort van dag inlassen met een soort van festival aan het einde van de dag en dat er daarvoor een soort van praat uur komt waarin burgers hun problemen kwijt kunnen zodat wij ook weten wat er bij ons volk om gaat ? Dit moet natuurlijk goedgekeurd worden door je moeder, Ivon en Merel .. maar zo kom je ook een stuk dichter bij je volk te staan ? '' zeg ik dan.
Edward kijkt me aan met een glimlach '' dat lijkt me ook een goed plan, ik zal het eens met ze overleggen '' zegt hij dan

Merel :
De ouders knikte.

na een poosje vertrokken we weer.
Ik was gebroken.
het was donker als we het paleis weer in zicht kwamen.
Ik zag Ivon niet meer.
Ik nam afscheid van Robin en liep na me kamer toe.
Ik plofte in mijn bed.
Voor ik het erg in had viel ik in slaap.

De nacht ging snel en ik stond al vroeg op.
Ik friste me wat op en trok één van mijn jurken aan.
Ik groette wat wachters.
Het was er stil en rustig in het paleis.
Eindelijk was de rust wedergekeerd.
Ik deed heel even mijn ronde.
Het was gek dat ik Ivon sinds het bezoek niet meer gezien had.
Ik zuchtte even en liep met een appel in mijn hand de tuin in.
De vogels zongen en het was heerlijk weer.
Na alles wat er was gebeurd was ik vrij rustig.

Ik voelde geen druk meer en ik had mijn werk weer opgepakt.
Oke het was niet het makkelijkste maar iemand moest het doen.
Ik keek heel even het bos in maar ik zag opeens iets bewegen.
Toen ik bij de bosrand aankwam was het weg.
Wat vreemd ..
Ik schudde mijn hoofd.
Het zal vast niks zijn.
Ik nam nog een hap van mijn appel.
Die appel smaakte heerlijk.
Ik liep nog heel even het erf over.

Opeens zag ik Olivia voor het raam staan van haar kamer.
Edward stond achter haar en gaf haar een kus in haar nek.
Ik was blij dat die twee elkaar weer terug gevonden hadden.

Ik liep een betegelde pad over.
Ik groette nogmaals wat wachters.
Opeens zag ik de koningin in de rozentuin.
Ze rook aan de bloemen.
Ik liet haar maar alleen en liep snel weer door.
De geur van de paarden stallen kwamen me te gemoed.
Ik liep de stal in en groette ook heel even de stal jongen.
Eros stond al te kijken waar ik bleef.
Ik gaf hem de rest van mijn appel en aaide hem over zijn hoofd.

Olivia Elaine Newton

Ik moest even zacht lachen om Edward '' ik laat u nooit meer gaan mevrouw Newton .. '' zegt hij dan.
Hij drukt nog een kus in mijn nek '' ik kan gewoon niet zonder je, je betekend alles voor me '' zegt hij dan.
Ik draai me even om en kijk hem aan '' ik houd van jou '' zegt hij dan, ik glimlach eventjes naar hem.
'' Ik houd ook van jou '' antwoord ik dan, Edward glimlacht ook even en drukt zijn lippen op de mijne.

Merel :
Ik sta nog een poosje bij Eros.
Ik liep de stallen weer uit en keek het terrein nogmaals over.
Ik zuchtte even.
Ik liep langzaam het paleis in.
Opeens kwam ik Edward en Olivia tegen "Hebben jullie misschien Ivon ergens gezien ?"
Edward schudden zijn hoofd "Maar als je hem vind kan je dan zeggen dat we jullie in het kantoor willen spreken ."
Ik knik "Maar natuurlijk ." lach ik even.
Die twee liepen snel door Die zijn vrolijk.

Ik liep een paar gangen door en mijn maag begon te rammelen.
Ik liep de keuken in en er kwamen heerlijke geuren mij tegemoet.
De kok zag me en stuurde me gelijk de keuken uit.
Toen ze dat deed schoot ik in de lach.
Die is dus ons brood nog niet vergeten.

Opeens dacht ik Ivon te zien.
Ik nam een loop en tikte hem op zijn schouders "Goede ..morg..en" Maar ik zag dat het niet Ivon was.
Ik excuseerde me en liep maar snel weer verder.

Olivia Elaine Newton

Edward en ik lopen het kantoor in, Edward gaat op zijn stoel zitten en ik ga op zijn schoot zitten.
Uiteindelijk pak ik even een blaadje en schrijfgerei, ik begin een brief te schrijven aan Edward '' waag het om te kijken '' zeg ik dan nog tegen Edward.
Uiteindelijk als mijn brief af is vouw ik hem op en geef hem aan Edward '' je mag hem vanavond pas lezen '' zeg ik dan met een glimlach.
Hij lacht eventjes zacht " wat staat er in dat ik hem vanavond pas mag lezen ? " vraagt hij dan.
Ik ga even op zijn bureau zitten zodat ik hem aan kan kijken " dat ga ik natuurlijk niet vertellen " zeg ik dan met een glimlach.
Edward kijkt me even aan en staat op " mevrouw Newton, u bent gek " zegt hij dan.
Hij drukt zijn lippen op de mijne " ik ? Gek ? Waarschijnlijk heb ik dat van u geleerd " zeg ik dan uiteindelijk.
Hij lacht eventjes en drukt dan weer zijn lippen op de mijne, dan geeft hij me even een kus in mijn nek.
" Zal ik je eens wat vertellen ? " fluisterd hij dan in mijn oor.
" Hmm ? " breng ik dan uit.
" je bent de meest geweldige vrouw op aarde " zegt hij dan nog fluisterend.
Ik glimlach eventjes.
" En Olivia , mijn moeder keurde je idee trouwens goed " zegt hij dan.
" Nu alleen nog met Merel en Ivon overleggen " zeg ik dan.
Hij glimlacht " mijn koningin " zegt hij dan.
Ik giechel " officieel nog niet " antwoord ik dan.
Hij drukt zijn lippen nog even op de mijne en slaat zijn armen om me heen " dan moet daar maar snel verandering in komen " zegt hij dan.
Ik giechel eventjes.

Merel :
Ik had zo'n beetje het hele paleis gehad maar nog steeds geen Ivon.
Ik zuchtte en ging uiteindelijk buiten maar zitten.
Ik hing een beetje op een hek van een grote weide waar altijd de paarden stonden.
Ik was hier nog niet vaak geweest maar ik had even geen zin om in de tuin te zitten .
Opeens zie ik Robin naast me "Goedemorgen ." zei die met een glimlach.
Ik kek hem aan "Ook goedemorgen."
Hij zag aan me dat er wat was .
"Oke Merel zeg het maar wat is er ." zei die met een kleine glimlach.
"Ik kan Ivon nergens vinden ."
Robin begon te lachen "Nou hij zal vast niet in meerdere sloten tegelijk springen."
Ik keek hem aan en begon ook te lachen "Dat is waar."
Ik klom op het hek en ging er op zitten.
"Weet je ik mis de boerderij wel ."
Robin keek na de weiden "Dat kan ik begrijpen dat was je thuis."
Ik keek hem aan "Maar dit is nu mijn thuis ."
Robin keek me even bedenkelijk aan "Je mag het best missen je moet niet zo streng voor je zelf zijn."
Robin had gelijk.
Ik knikte "Weet je je hebt eens een keer gelijk."
Robin keek me aan met zo'n blik dat je wist dat die wat ging doen.
En ja hoor hij begon me te kietelen hij wist dat ik daar niet tegen kon.
Ik gilde het uit van het lachen.
Opeens begon ik te wankelen.
En voor ik het wist viel ik achterover van het hek af.
Robin schrok "Merel gaat het."
Ik begon te lachen op de grond "ja hoor het gaat prima."

Robin zag me liggen en begon ook te lachen.
Hij stak een hand uit om me te helpen.
Ik pakte die hand .
Hij trok me overeind maar ik viel nu voorover zo op Robin.
Ik keek even in de ogen van Robin "Sorry." zei ik snel en ging overeind staan "Het spijt me ." zei ik al snel en klopte mijn jurk goed.
"Het geeft niet het was en ongelukje ." zei Robin snel.

Olivia Elaine Newton

Ik probeer intussen nog wat na te denken waar Ivon zou kunnen zijn.
'' Wat is er ? '' vraagt Edward dan als hij mijn gezicht ziet, ik kijk hem aan.
'' Niets, ik probeer alleen te denken waar Ivon zou kunnen zijn '' antwoord ik dan.
Edward lacht eventjes '' Wat ? '' vraag ik dan.
Edward schud zijn hoofd '' niets '' antwoord hij dan.
Ik kijk hem even vragend aan zou hij meer weten ? vraag ik me dan af.
Er klinkt opeens een koets '' Edward zou er bezoek komen vandaag ? '' vraag ik dan als ik even naar buiten kijk .. het is de koets van het paleis.

Merel :
Ik zag in de verte een koets aan komen "word er bezoek verwacht ?"
Robin keek me ook vragend aan.
"Nou als je nieuwsgierig bent ga je toch kijken ?" zei Robin snel.
Ik keek hem aan "Dat zal wel er .."
"leuk zijn ?" maakt Robin mijn zin af.
Ik stompte hem op zijn arm "Jij bent af en toe ook een .." "Hunk ? ja ik weet het ."
Ik keek hem aan en begon te lachen "Zijn we weer grappig vandaag?"
Robin begon ook te lachen "Ik wel."
Ik pakte mijn rok en begon maar richting het paleis te rennen.

Olivia Elaine Newton

Edwared gaf maar geen antwoord '' Edward ? '' zeg ik dan nog eens.
'' Ja ? '' antwoord hij dan.
'' Word er vandaag bezoek verwacht ? '' vraag ik dan nog eens.
'' Jij bent ook niet nieuwsgierig ook '' is zijn antwoord wat lachend.
Ik blijf naar buiten kijken en zie Merel rennen, ik doe het raam open '' als je me niets verteld, ga ik het antwoord zelf wel halen '' antwoord ik dan.
'' Olivia wat ga je doen ? '' vraagt hij dan terwijl hij opstaat.
Ik spring uit het raam en maak een reverence.
Ik ren naar Merel toe maar knal bijna tegen haar aan , ik stop net op tijd maar glijd uit over het gras.
Als ik op de grond beland begin ik te lachen, Merel kijkt me heel eventjes wat vragend aan.
Uiteindelijk sta ik op.
'' Jij enig idee wie het is ? '' vraag ik dan, ze schud haar hoofd.
Uiteindelijk gaat de koetsdeur open, Ivon stapt er uit.